10 december 2014

Goedemorgen.

Een opgemaakt bed.

Dan kan ik in alle rust een paar mensen bellen.
Helaas ben ik nu net zo ver gekomen als gisteren.
Of nee, ik ben wel een stuk verder, want nu begin ik steeds beter te begrijpen dat er nog maar weinig mogelijkheden zijn voor dagbesteding.
Dat is ook een stap vooruit hè mensen.

Hier maar aan gaan beginnen dan.

Dat geeft tenminste zichtbaar resultaat.

Er is een pakje voor Zaagmans gebracht.
Deze gaat onder de boom.

Ik maak mijn shirt.

En eet een pannenkoek.

De eerste kerstkaart voor dit jaar valt op de mat.

Leuk!

Een kaart van Erica.

Hoi Zaagmans, met je vinger én je trui.
Heeft u enig idee hoeveel complimenten Zaagmans kreeg vandaag met zijn mooie trui?
En hij maar denken dat ik echt iets heel stoms voor hem gekocht heb.
Heus niet.

We gaan de deur uit.

Naar de bouwmarkt?

Nee naar broer G schoonzus D en onze neefjes.

Langs de pepernoten omhoog.

Maar wacht eens even, dat is echt heel erg vreemd.
Hier horen kerstkransjes in te zitten.
Nou zegt Dochter, misschien is Sinterklaas wel dood gegaan in dit ziekenhuis en kon hij ze er niet meer uithalen voor die tijd.
Hmmmm zou kunnen.
Zou kunnen.

Bah, wat een akelig woord is het toch.

Hoi luitjes!
Hoe is het hier?

Och, ik zou u wel helemaal vol kunnen spammen met alle foto's die ik heb gemaakt van deze vier.

Maar ik doe het niet.

Dat laat ik verder aan de papa en mama over.

Klein beetje dan...

En toen was het alweer tijd om te gaan slapen.

Broer G doet nog even een gek dansje voor de kinderen.
Ja zo gaat dat hè, elke stoere man verandert in een softe ballerina .
Alles voor je kind.
En dat keer 2 hier.

Truste!

Langs de pepernoten naar beneden.

Kaartje betalen.

En weer onderweg.

We maken nog een tussenstop bij broer G.
Ze hebben wel heel veel kaarten ontvangen.
Maar één ding, daar moet u nu toch echt mee stoppen...

Met deze kaart te sturen.
Lijkt wel een dierentuin met al die beren.
Genoeg is genoeg.

Dochter krijgt ook nog een cadeautje.

Wat zit er in?
Helaas dat is geheim.
Nee hoor, de foto was mislukt.

Geen luiertaart maar een sushischaal.
Kijk nou!
Hoe orgineel!
Met luiers en sokken.

Nou luitjes, was weer gezellig.
Lekker gaan slapen nu.
Je kan trouwens wel zien dat de zwangerschapskilo's er niet vanzelf af gaan.
En dan heb ik het niet over schoonzus D.

En natuurlijk vergeet ik mijn telefoon.
Zaagmans wil wel heel graag dat ik dit ook plog.
Dat hij hem dan weer binnen gepakt heeft voor mij.
Dat u het even weet.
Leest u hier wat sarcasme?
Klopt.

Snel naar huis.

Truste!